Δε λένε "έχω φάει κόλλημα" ?
Αυτό ακριβώς...
ΚακοήθηςΑπόψε κύλησα, μίλησα με μένα καθώς λύγισααντίκρισα τα λάθη μου έτσι και τα συζήτησαμε την μοναξιά μου δείπνησα και την εκτίμησαευγενικά την άφησα να πληρώσει και ζήτησα να φύγωκαι πάλι τις παλιές πληγές ανοίγωκαι θίγω, αυτούς που δεν με νιώσανε στο λίγογιατί πάντα κρύβω κάτι για μένα για να ξεφύγωκαι συνθλίβω ότι με διώχνει απο κει που ανήκωείναι σκοτάδι, μα πάλι ψάχνω κάτι που να λάμπειένα σημάδι, μες στα στενά μου γρήγορο βάδηνκαι τροχάδην περνάνε τα χρόνια και πίσω μένουμεμα το σημαντικότερο μένει ότι αντέχουμετώρα νιώσε με ρε και μη διστάζειςμην έχεις όνειρο στην ζωή σου να διατάζειςτώρα κοίτα πως τα πράγματα πήρανε διαστάσειςσε φάσεις χωμένος που δεν θα τις καταλάβεις
Μανιακός
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνειπροσανατολίζομαι μέσα στη σκόνηεδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενάκαι όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοιμες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μουσε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθωκαι είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνειπροσανατολίζομαι μέσα στη σκόνηεδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενάκαι όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοιμες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μουσε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθωκαι είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...
Κακοήθης
Πες μου γιατί όλα κυλάνε εναντίων μαςπες μου γιατί δεν κάνεις κάτι για εμάς και τον πλησίον μαςτο νου μας και είναι το μόνο που δεν είναι μείον μαςόταν κάποτε θα κάνουμε όλοι το ταμείο μαςείναι απίστευτο το πόσο εύκολα ξεχνάμεστιγμές που ζήσαμε και είπες πως δεν φοβάμαιμόνο μείνε δίπλα μου και μίλα μου και όλα καλά θα πάνεεν τέλει δεν θυμάσαι τίποτα όμως θυμάμαιΧίλια πράγματα μες στο κεφάλι μας και προσοχήάλλοι ξεσπάνε στην μπάλα και άλλοι στην πολιτικήεγώ γιατί διάλεξα να ξεσπάω στη μουσικήμη ρωτάς και αυτό που ακούς εύχομαι να σου αρκείπεριβολεί το μυαλό μου την καρδιά μου στα ξενύχτια μουότι κάνω για μένα το κάνω, κιόλα στα αρχίδια μουμεγάλε, κάτι για την πάρτη σου εσύ κάνεγιατί τα χρόνια φεύγουν αέρας και όλα κυλάνε..
Μανιακός
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνειπροσανατολίζομαι μέσα στη σκόνηεδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενάκαι όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοιμες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μουσε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθωκαι είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνειπροσανατολίζομαι μέσα στη σκόνηεδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενάκαι όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοιμες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μουσε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθωκαι είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνειπροσανατολίζομαι μέσα στη σκόνηεδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενάκαι όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοιμες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μουσε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθωκαι είναι μέσα στο μυαλό... ότι νιώθω είναι μέσα στο μυαλό μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου