Τον τελευταίο καιρό νιώθω πολύ παράξενα. Πολύ μπερδεμένα και δεν μπορώ να βρω την άκρη του νήματος, η οποία δεν είναι και σίγουρο αν υπάρχει.
Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχειςστην ταινία της ζωής αυτής δεν είσαι πρωταγωνιστής μα σκηνοθέτηςπάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει από πάνωμα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ'το πλάνοσε μπαράζ,απάντων των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για κάνεις της ζωής σου το μοντάζκάντα όλα πέρα,περίμενε υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα...Η ηλικία των 16-17 είναι η πιο δύσκολη. Είσαι στα τελευταία σκαλιά της παιδικής σου ζωής, έχεις να πάρεις αποφάσεις μεγάλες, αποφάσεις δικές σου. Θέλεις , από την άλλη, να τρελαθείς. Να τρελαθείς με τον κόσμο, τη μουσική, των έρωτα. Έχεις τόσες επιθυμίες... Άλλες ασφαλείς και άλλες επικίνδυνες. Και συχνά έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα "ναι ή όχι". Ο αυθορμητισμός είναι εν μέρει καλό πράγμα, αλλά προσωπικά δεν τον έχω. Παίζει να είμαι το πιο αναποφάσιστο άτομο που ξέρω. Και φοβάμαι. Φοβάμαι για πολλά πράγματα. Στη μάνα μου δεν ανοίγομαι καθόλου. Φίλους έχω λίγους και καλούς. Δεν παραπονιέμαι. Τις περισσότερες φορές όμως, νιώθω ότι χάνω την ουσία. Απ'τη μια είναι σίγουρο πως "εφηβεία είναι θα περάσει". Απ'την άλλη, έχω βαρεθεί να με περιτριγυρίζει αυτό το συναίσθημα και όποτε με βλέπει λίγο ευάλωτη να με κατακλύζει... Θέλω να γίνω σκηνοθέτης της δικής μου ζωής. Ούτως ή άλλως, I suck at acting.
6 σχόλια:
hey δεν είσαι μόνο εσύ αναποφάσιστη!ανήκουμε και οι 2 στη ίδια κατηγορία τελικά!και εγώ είμαι ένα από τα πιο αναποφάσιστα άτομα!:Ρ
χεχε, τώρα δε θα νιώθω τόσο μόνη. :P
Να σκηνοθετείς είναι δύσκολη δουλειά, όμως όταν το πάρεις απόφαση να αρχίσεις είναι σίγουρο ότι θα πετύχεις. Γιατί θα ζείς τις επιλογές σου και δεν θα αναρωτιέσαι για το τι θα γινόταν αν άλλοι σκηνοθετούσαν την παράσταση της ζωής σου. :)
Φιλικά , Kierkan
καλη αναρτηση. εγω απλως θα σου πω "μην αγχωνεσαι"! θα μεγαλωσεις λιγο ακομα και θα γελας με την εφηβεια που περασες. ζησε τωρα γιατι ερχοντε χρονια που θα πρεπει να αγχωθεις πραγματικα για σημαντικες αποφασεις ;)
Kierkan, σορρυ για την αργοπορία.. Σωστά αυτά που λες, μερικές φορές ,όμως, νομίζω ότι είμαι ανίκανη να πάρω αυτή την απόφαση...
Constantine, το σίγουρο είναι πως θα αντιμετωπίσω πολύ δυσκολότερες αποφάσεις στο μέλλον... Ευχαριστώ για το αισιόδοξο comment σου. ;)
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ Ή ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΝ ΠΡΟΒΟΥΜΕ ΣΕ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΓΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ..ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ.ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ, ΑΡΚΕΣΟΥ ΣΤΟ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ...
Δημοσίευση σχολίου