κόλλημα.
20110430
20110429
Αυτο-απόρριψη
Βρισκόμουν εκεί από την πρώτη στιγμή,
στην αδρεναλίνη
που κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σου
όταν έκαναν έρωτα για να σε συλλάβουν,
και μετά στο υγρό
που η μητέρα σου έστελνε στη μικρή καρδιά σου
όταν ακόμα ήσουν απλώς ένα παράσιτο.
Έφτασα σ' εσένα προτού μπορέσεις να μιλήσεις,
προτού ακόμα μπορέσεις να καταλάβεις κάτι
απ' αυτά που σου έλεγαν οι άλλοι.
Βρισκόμουν εκεί όταν, αδέξια,
προσπαθούσες να κάνεις τα πρώτα σου βήματα
εμπρός στο πειραχτικό και γελαστό βλέμμα όλων.
Όταν ήσουν απροστάτευτος κι εκτεθειμένος,
όταν ήσουν ευάλωτος κι είχες ανάγκη.
Μ' έφερε στη ζωή σου
το χέρι της μαγικής σκέψης
με συνόδευαν...
οι προλήψεις και τα ξόρκια,
τα φετίχ και τα φυλαχτά...
οι καλοί τρόποι, οι συνήθειες και η παράδοση....
οι δάσκαλοί σου, τα αδέρφια σου και οι φίλοι σου...
Προτού μάθεις πως υπήρχα
διαίρεσα τη ψυχή σου σ' ένα κόσμο φωτός και έναν κόσμο σκότους.
Έναν κόσμο για το καλό και έναν για τα υπόλοιπα.
Εγώ σου έφερα τα συναισθήματα της ντροπής,
σου έδειξα όλα τα μειονεκτήματά σου,
τις ασχήμιες σου,
τις ανοησίες σου,
τα δυσάρεστα όλα.
Εγώ σου κρέμασα την ταμπέλα "διαφορετικός"
όταν σου είπα για πρώτη φορά στο αυτί
ότι κάτι δεν πήγαινε εντελώς καλά σ' εσένα.
Υπάρχω πριν από τη συνείδηση,
πριν από την ενοχή,
πριν από την ηθική,
πριν από τις αρχές του χρόνου,
πριν ακόμα ο Αδάμ ντραπεί για το κορμί του
όταν αντιλήφθηκε ότι ήταν γυμνός...
και το κάλυψε!
Είμαι ο απρόσκλητος μουσαφίρης,
ο ανεπιθύμητος επισκέπτης,
και ωστόσο,
είμαι πρώτος που ήρθα και τελευταίος που θα φύγω.
Έγινα ισχυρός με το καιρό
ακούγοντας τις συμβουλές των γονιών σου
για το πως θα θριαμβεύσεις στη ζωή.
Παρατηρώντας τις αντιλήψεις της θρησκείας σου,
που σου λέει τί να κάνεις και τί να μην κάνεις,
για να σε δεχτεί ο Θεός στις αγκαλιές του.
Υποφέροντας απάνθρωπα αστεία
των συντρόφων σου στο σχολείο
όταν γελούσαν με τις δυσκολίες σου.
Υπομένοντας τις ταπεινώσεις από τους ανωτέρους σου.
Παρατηρώντας την άχαρη μορφή σου στον καθρέφτη
και συγκρίνοντάς τη με την εικόνα των "διασήμων"
που βγαίνουν στην τηλεόραση.
Και τώρα, επιτέλους
έτσι όπως είμαι δυνατός,
και για τον απλό λόγο
ότι είμαι γυναίκα,
ότι είμαι νέγρος,
ότι είμαι εβραίος,
ότι είμαι ομοφυλόφιλος,
ότι είμαι ανατολίτης,
ότι είμαι ανάπηρος,
ότι είμαι ψηλός, κοντός ή χοντρός...
μπορώ να σε μεταμορφώσω
σ' ένα σωρό σκουπίδια,
σε παλιοσίδερα,
σε αποδιοπομπαίο τράγο,
στον παγκόσμιο υπεύθυνο,
σ' έναν καταραμένο
μπάσταρδο
μιας χρήσης.
Γενεές και γενεές ανδρών και γυναικών
με υποστηρίζουν.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις από μένα.
Η θλίψη που προξενώ είναι τόσο ανυπόφορη που
για να με αντέξεις
πρέπει να μεταδώσεις στα παιδιά σου,
ώστε εκείνα να με περάσουν στα δικά τους παιδιά,
στους αιώνες των αιώνων.
Για να βοηθήσω εσένα και τους απογόνους σου
θα μεταμφιεστώ σε τελειομανία,
σε υψηλά ιδανικά,
σε αυτοκριτική,
σε πατριωτισμό,
σε ηθικές αξίες,
σε καλές συνήθειες,
σε αυτοέλεγχο.
Η θλίψη που σου προξενώ είναι τόσο έντονη
που θα θελήσεις να με αρνηθείς
και, γι αυτό,
θα προσπαθήσεις να με κρύψεις πίσω από τα πρόσωπά σου,
πίσω από τα ναρκωτικά,
πίσω από τη μάχη σου για το χρήμα,
πίσω από τις νευρώσεις σου,
πίσω από την απρόσωπη σεξουαλικότητά σου.
Δεν έχει σημασία τί κάνεις, όμως,
δεν έχει σημασία πού πηγαίνεις.
Εγώ θα είμαι πάντα εκεί,
πάντοτε παρών.
Γιατί ταξιδεύω μαζί σου
μέρα και νύχτα,
ακούραστα,
δίχως όρια.
Εγώ είμαι η βασική αιτία της εξάρτησης,
της κτητικότητας,
της πίεσης,
της ανηθικότητας,
του φόβου,
της βίας,
του εγκλήματος,
της τρέλας.
Εγώ σου δίδαξα το φόβο της απόρριψης
κι εγώ περιόρισα την ύπαρξή σου σ' αυτό το φόβο.
Από εμένα εξαρτάται το αν θα εξακολουθήσεις να είσαι
αυτό το άτομο που το γυρεύουν, το λατρεύουν,
το χειροκροτούν, ο ευγενικός και ο ευχάριστος
που είσαι σήμερα για τους άλλους.
Από εμένα εξαρτάσαι,
γιατί εγώ είμαι το μπαούλο όπου έχεις κρύψει
εκείνα τα πιο δυσάρεστα πράγματα,
τα πιο γελοία,
τα λιγότερο επιθυμητά κι από σένα τον ίδιο.
Χάρη σ' εμένα
έμαθες να συμβιβάζεσαι
με αυτά που σου δίνει η ζωή,
γιατί , τελικά,
οτιδήποτε και αν ζήσεις θα είναι πάντοτε παραπάνω
απ' αυτό που νόμιζες ότι αξίζεις.
Το μάντεψες, έτσι δεν είναι;
ΕΙΜΑΙ... ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ
ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.
στην αδρεναλίνη
που κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σου
όταν έκαναν έρωτα για να σε συλλάβουν,
και μετά στο υγρό
που η μητέρα σου έστελνε στη μικρή καρδιά σου
όταν ακόμα ήσουν απλώς ένα παράσιτο.
Έφτασα σ' εσένα προτού μπορέσεις να μιλήσεις,
προτού ακόμα μπορέσεις να καταλάβεις κάτι
απ' αυτά που σου έλεγαν οι άλλοι.
Βρισκόμουν εκεί όταν, αδέξια,
προσπαθούσες να κάνεις τα πρώτα σου βήματα
εμπρός στο πειραχτικό και γελαστό βλέμμα όλων.
Όταν ήσουν απροστάτευτος κι εκτεθειμένος,
όταν ήσουν ευάλωτος κι είχες ανάγκη.
Μ' έφερε στη ζωή σου
το χέρι της μαγικής σκέψης
με συνόδευαν...
οι προλήψεις και τα ξόρκια,
τα φετίχ και τα φυλαχτά...
οι καλοί τρόποι, οι συνήθειες και η παράδοση....
οι δάσκαλοί σου, τα αδέρφια σου και οι φίλοι σου...
Προτού μάθεις πως υπήρχα
διαίρεσα τη ψυχή σου σ' ένα κόσμο φωτός και έναν κόσμο σκότους.
Έναν κόσμο για το καλό και έναν για τα υπόλοιπα.
Εγώ σου έφερα τα συναισθήματα της ντροπής,
σου έδειξα όλα τα μειονεκτήματά σου,
τις ασχήμιες σου,
τις ανοησίες σου,
τα δυσάρεστα όλα.
Εγώ σου κρέμασα την ταμπέλα "διαφορετικός"
όταν σου είπα για πρώτη φορά στο αυτί
ότι κάτι δεν πήγαινε εντελώς καλά σ' εσένα.
Υπάρχω πριν από τη συνείδηση,
πριν από την ενοχή,
πριν από την ηθική,
πριν από τις αρχές του χρόνου,
πριν ακόμα ο Αδάμ ντραπεί για το κορμί του
όταν αντιλήφθηκε ότι ήταν γυμνός...
και το κάλυψε!
Είμαι ο απρόσκλητος μουσαφίρης,
ο ανεπιθύμητος επισκέπτης,
και ωστόσο,
είμαι πρώτος που ήρθα και τελευταίος που θα φύγω.
Έγινα ισχυρός με το καιρό
ακούγοντας τις συμβουλές των γονιών σου
για το πως θα θριαμβεύσεις στη ζωή.
Παρατηρώντας τις αντιλήψεις της θρησκείας σου,
που σου λέει τί να κάνεις και τί να μην κάνεις,
για να σε δεχτεί ο Θεός στις αγκαλιές του.
Υποφέροντας απάνθρωπα αστεία
των συντρόφων σου στο σχολείο
όταν γελούσαν με τις δυσκολίες σου.
Υπομένοντας τις ταπεινώσεις από τους ανωτέρους σου.
Παρατηρώντας την άχαρη μορφή σου στον καθρέφτη
και συγκρίνοντάς τη με την εικόνα των "διασήμων"
που βγαίνουν στην τηλεόραση.
Και τώρα, επιτέλους
έτσι όπως είμαι δυνατός,
και για τον απλό λόγο
ότι είμαι γυναίκα,
ότι είμαι νέγρος,
ότι είμαι εβραίος,
ότι είμαι ομοφυλόφιλος,
ότι είμαι ανατολίτης,
ότι είμαι ανάπηρος,
ότι είμαι ψηλός, κοντός ή χοντρός...
μπορώ να σε μεταμορφώσω
σ' ένα σωρό σκουπίδια,
σε παλιοσίδερα,
σε αποδιοπομπαίο τράγο,
στον παγκόσμιο υπεύθυνο,
σ' έναν καταραμένο
μπάσταρδο
μιας χρήσης.
Γενεές και γενεές ανδρών και γυναικών
με υποστηρίζουν.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις από μένα.
Η θλίψη που προξενώ είναι τόσο ανυπόφορη που
για να με αντέξεις
πρέπει να μεταδώσεις στα παιδιά σου,
ώστε εκείνα να με περάσουν στα δικά τους παιδιά,
στους αιώνες των αιώνων.
Για να βοηθήσω εσένα και τους απογόνους σου
θα μεταμφιεστώ σε τελειομανία,
σε υψηλά ιδανικά,
σε αυτοκριτική,
σε πατριωτισμό,
σε ηθικές αξίες,
σε καλές συνήθειες,
σε αυτοέλεγχο.
Η θλίψη που σου προξενώ είναι τόσο έντονη
που θα θελήσεις να με αρνηθείς
και, γι αυτό,
θα προσπαθήσεις να με κρύψεις πίσω από τα πρόσωπά σου,
πίσω από τα ναρκωτικά,
πίσω από τη μάχη σου για το χρήμα,
πίσω από τις νευρώσεις σου,
πίσω από την απρόσωπη σεξουαλικότητά σου.
Δεν έχει σημασία τί κάνεις, όμως,
δεν έχει σημασία πού πηγαίνεις.
Εγώ θα είμαι πάντα εκεί,
πάντοτε παρών.
Γιατί ταξιδεύω μαζί σου
μέρα και νύχτα,
ακούραστα,
δίχως όρια.
Εγώ είμαι η βασική αιτία της εξάρτησης,
της κτητικότητας,
της πίεσης,
της ανηθικότητας,
του φόβου,
της βίας,
του εγκλήματος,
της τρέλας.
Εγώ σου δίδαξα το φόβο της απόρριψης
κι εγώ περιόρισα την ύπαρξή σου σ' αυτό το φόβο.
Από εμένα εξαρτάται το αν θα εξακολουθήσεις να είσαι
αυτό το άτομο που το γυρεύουν, το λατρεύουν,
το χειροκροτούν, ο ευγενικός και ο ευχάριστος
που είσαι σήμερα για τους άλλους.
Από εμένα εξαρτάσαι,
γιατί εγώ είμαι το μπαούλο όπου έχεις κρύψει
εκείνα τα πιο δυσάρεστα πράγματα,
τα πιο γελοία,
τα λιγότερο επιθυμητά κι από σένα τον ίδιο.
Χάρη σ' εμένα
έμαθες να συμβιβάζεσαι
με αυτά που σου δίνει η ζωή,
γιατί , τελικά,
οτιδήποτε και αν ζήσεις θα είναι πάντοτε παραπάνω
απ' αυτό που νόμιζες ότι αξίζεις.
Το μάντεψες, έτσι δεν είναι;
ΕΙΜΑΙ... ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ
ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.
20110421
Πρόσεχε τι αντιλαμβάνεσαι.
Αν ο,τι βλέπεις ταιριάζει "γάντι" με
την πραγματικότητα που περισσότερο σε βολεύει...
ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ.
20110417
stop and stare.
Τον τελευταίο καιρό νιώθω πολύ παράξενα. Πολύ μπερδεμένα και δεν μπορώ να βρω την άκρη του νήματος, η οποία δεν είναι και σίγουρο αν υπάρχει.
Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχειςστην ταινία της ζωής αυτής δεν είσαι πρωταγωνιστής μα σκηνοθέτηςπάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει από πάνωμα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ'το πλάνοσε μπαράζ,απάντων των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για κάνεις της ζωής σου το μοντάζκάντα όλα πέρα,περίμενε υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα...Η ηλικία των 16-17 είναι η πιο δύσκολη. Είσαι στα τελευταία σκαλιά της παιδικής σου ζωής, έχεις να πάρεις αποφάσεις μεγάλες, αποφάσεις δικές σου. Θέλεις , από την άλλη, να τρελαθείς. Να τρελαθείς με τον κόσμο, τη μουσική, των έρωτα. Έχεις τόσες επιθυμίες... Άλλες ασφαλείς και άλλες επικίνδυνες. Και συχνά έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα "ναι ή όχι". Ο αυθορμητισμός είναι εν μέρει καλό πράγμα, αλλά προσωπικά δεν τον έχω. Παίζει να είμαι το πιο αναποφάσιστο άτομο που ξέρω. Και φοβάμαι. Φοβάμαι για πολλά πράγματα. Στη μάνα μου δεν ανοίγομαι καθόλου. Φίλους έχω λίγους και καλούς. Δεν παραπονιέμαι. Τις περισσότερες φορές όμως, νιώθω ότι χάνω την ουσία. Απ'τη μια είναι σίγουρο πως "εφηβεία είναι θα περάσει". Απ'την άλλη, έχω βαρεθεί να με περιτριγυρίζει αυτό το συναίσθημα και όποτε με βλέπει λίγο ευάλωτη να με κατακλύζει... Θέλω να γίνω σκηνοθέτης της δικής μου ζωής. Ούτως ή άλλως, I suck at acting.
20110416
love is like a sin my love.
It's unfortunate that when we feel a storm,
we can roll ourselves over 'cause we're uncomfortable
Oh well the devil makes us sin
But we like it when we're spinning, in his grin.
Love is like a sin my love
For the ones that feels it the most
Look at her with her eyes like a flame
She will love you like a fly will never love you, again
Oh, ho..
It's unfortunate that when we feel a storm,
we can roll ourselves over when we're uncomfortable
Oh well the devil makes us sin
But we like it when we're spinning, in his grin.
Oh, ho,..
Love is like a sin my love
For the one that feels it the most
Look at her with her smile like a flame
She will love you like a fly will never love you, again
we can roll ourselves over 'cause we're uncomfortable
Oh well the devil makes us sin
But we like it when we're spinning, in his grin.
Love is like a sin my love
For the ones that feels it the most
Look at her with her eyes like a flame
She will love you like a fly will never love you, again
Oh, ho..
It's unfortunate that when we feel a storm,
we can roll ourselves over when we're uncomfortable
Oh well the devil makes us sin
But we like it when we're spinning, in his grin.
Oh, ho,..
Love is like a sin my love
For the one that feels it the most
Look at her with her smile like a flame
She will love you like a fly will never love you, again
20110411
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)